"Αργησα πολύ να καταλάβω τι σημαίνει ταπεινοσύνη και φταίνε αυτοί που μου μάθανε να την τοποθετώ στον άλλο πόλο της περηφάνιας.
Πρέπει να εξημερώσεις την ιδέα της ύπαρξης μέσα σου για να την καταλάβεις.
Μια μέρα που ένιωθα να με έχουν εγκαταλείψει όλα και μια μεγάλη θλίψη να πέφτει αργά στη ψυχή μου,τράβηξα, κει που περπατούσα μες τα χωράφια χωρίς σωτηρία, ένα κλωνάρι άγνωστου θάμνου.
Το 'κοψα και το' φερα στο απάνω χείλι μου.
Ευθύς κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αθώος.
Το διάβασα σ΄αυτή τη στιφή από αλήθεια ευωδιά τόσο έντονα που πήρα να προχωρώ το δρόμο της μ' ελαφρύ βήμα και καρδιά ιεραποστόλου.
Ώσπου, σε μεγάλο βάθος,
μου έγινε συνείδηση ότι όλες οι θρησκείες λένε ψέματα.
Ναι, ο παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία.
Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή.
΄Ηταν ένα δικαίωμα."
Οδυσσέας Ελύτης - "Ο μικρός Ναυτίλος"
Post a Comment