Μία είναι η πόρτα διαφυγής από αυτό τον κόσμο των δακρύων.

Από μια γλυκιά φίλη, 
απούσα από τούτο το φατσοβιβλίο 

(θα έχει τους λόγους της και είναι σεβαστοί)  

που σήμερα μου έδωσε ένα μάθημα Ζωής,Τιμής και Πίστης.

Μαρία μου, όπου και αν βρίσκεσαι, 
να είσαι καλά, 

πάντα σε θυμάμαι με αγάπη και καλοσύνη.

Γράφει λοιπόν στην ανάρτησή της,
την 1η Απριλίου του 2014

Ο Ιησούς τα αποδέχθηκε όλα αυτά 

—μαζί και το αγκάθινο στεφάνι— 

ως μέρος του πικρού ποτηριού Του, 

επειδή ήθελε να υποφέρει 
όλα όσα και οι άνθρωποι, 

ώστε να μπορεί να ανοίξει σ’ εμάς 
πόρτα διαφυγής 

από αυτό τον κόσμο των δακρύων.

Όλοι υποφέρουμε από αγκάθινα στεφάνια. 

Όλοι έχουμε ένα σταυρό που σηκώνουμε. 

Όλοι ζούμε σε αυτό τον πεσμένο κόσμο 

και συμμετέχουμε στον πόνο και τη θλίψη του.

 Όμως τα αγκάθινα στεφάνια και οι σταυροί που σηκώνουμε 

βρίσκουν τη λύση τους στον Ιησού, που είπε: 

«Έλθετε προς Με!!!!!!!